Op 07:15, ontbijt 07:50, vertrek 08:45 (duidelijk geval van een compromis tussen 08:30 en 09:00)

Rit startend langs en boven het meer van Egidir hetgeen fantastische plaatjes oplevert. Het turkooizen meer tegen de berg / heuvel achtergrond met (in het begin) het plaatsje Egidir ertegenaan geplakt. Halverwege (± 10:45) een moskee bezocht in Beysehir, van binnen van hout, schijnt de oudste in zijn soort te zijn, wel aardig. ‘Rondgeleid’ door een mannetje in het gebrekkig Duits. De stormloop op ons door wel zo’n dozijn plaatselijke vrouwtjes voor de moskee was zeer hardnekkig en daardoor wel vermakelijk. Ze verkochten zelf gebreide dikke sokken, altijd handig in het hete Turkije. Martin stond op het punt zijn Inez te ontzetten toen ze zich net kon ontdoen van wel zo’n acht sokken verkopende vrouwtjes. Even thee gedronken in een tuin verderop en door naar Konya, aankomst ± 13:00 uur.

De Kip Kebab koning en zijn hulpje

Eerst afgezet bij het Mevlana museum waar de stichter van de Derwisj orde begraven ligt. Op de blote voeten door de als museum ingerichte moskee met sarcofagen maar dan op zijn Islamitisch. Een aantal spullen, relieken van de stichter Rumi en fantastisch: een aantal handschriften o.a. uit de 13e en 14e eeuw, indrukwekkend mooi! Even lunchen op de bazaar verrukkelijk broodje kip kebab of zoiets op straat gegeten. Met handen en voeten besteld en afgerekend (spotgoedkoop) met een groep van 10 man --> spektakel.

Om 15:00 uur naar het hotel net buiten het centrum. Om 16:00 uur terug naar het centrum met Jaap met de Dolmus (grappig ritje). Eerst even op de Alaadin heuvel rondgelopen, moskee bezichtigd en thee op de heuvel. Vervolgens de boulevard afgelopen en de bazaar wijk weer ingedoken. Leuk om te zien: per koopwaar geordend; een straatje met alleen maar schoenen, om de hoek de een na de andere winkel met noten en zaden, dan weer alleen maar kleding etc. Geen toerist meer te bekennen, er wordt je ook niets aangesmeerd, er zijn geen souvenirs te koop, echt volledig Turks, voor de Turken zelf, wel leuk.

Na een laatste moskee terug naar het hotel (18:00) met Dolmus. Bij de laatste moskee trouwens geen tulpen maar wel Turken uit Amsterdam ontmoet en kort mee gebabbeld.
’s Avonds naar de draaiende Derwisjen, hele merkwaardige ‘voorstelling’ met (oud?) Turkse muziek en ronddraaiende mannen in witte jurken. Rare, beetje mystieke sfeer in een kelder met gedempt licht en dan die bezwerende muziek, vreemd…
Na terugkomst nog even gekaart met de ‘kids’ en om ± 23:30 te bed.